วันจันทร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2563

กรรมจากการหาหอย

ชอบหาหอย 
ไม่ได้ฆ่าแต่ไปหาไปขุด มีที่ฆ่าคือหอยแคลงเพราะชอบกินมาก
 เป็นสิ่งเดียวที่ฆ่าเพื่อกิน  





จนกระทั่ง วันหนึ่งรู้สึกอยากกินหอยแคลงมาก ไปตลาดซื้อมายังไม่ทันได้เอาเข้าบ้าน 
สายตามองไปเห็นเพื่อนบ้าน
กำลังยกไม้มะม่วงที่ตัดเป็นท่อน ความกว้างเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 16 นิ้วยางประมาณ1เมตรครึ่ง


เห็นเขาค่อยๆขยับยากมากเลยไปช่วยเขายก (ตัวเล็กนิดเดียวแต่ใจใหญ่)โหหนักมากๆ ตอนวางปรากฏว่า
วางไม่พร้อมกัน ไม้ที่ตัดขอบคมตัดนิ้วกลางนาง ข้างขวาขาดแค่ข้อบนเล็บกระเด็น แต่ข้อนิ้วมีหนังติดอยู่นิดหนึ่งเลยไม่กระเด็น ก็จับมาต่อแบบปิดประตูแอ้ด เข้ามาต่อแบบเดิม เก็บเล็บมาแปะ เลือดทะลักเพราะเที่ยงพอดี ชูแขนให้เพื่อนบ้านไปส่งหาหมอ หมอเป็นหมอทหารมาเปิดคลีนิครักษาดีมาก เย็บต่อกันสดๆ ยาชาไม่ต้องฉีดเพราะ ฉีดไปคงไหลออกหมด สดก็สดโดนตัดยิ่งกว่านี้อีก เข็มที่1 ดึงไหมจนสุด
ที่ละเข็มๆ คุณไอก็นอนมองทุกเข็ม ด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก จนต่อข้อนิ้วได้ส่วนเล็บหมอดีดทิ้งแบบขำๆ
คงขำที่ยังมีอารมณ์เอาแปะมาอีก ไม่รู้คิดได้ไงตอนนั้น เสร็จแล้ว หมอก็ทาครีมบัวหิมะ ซึ่งหมอได้มาจากเมืองจีน ตอนนั้นไม่รู้สรรพคุณ เพราะยังไม่แพร่หลาย ทาก็ทาหายก็หายไม่หายก็ด้วนกันไป หาหมอล้างแผลอยู่เดือนกว่าๆ ตัดไหมหายต่อติดเล็บค่อยๆงอกขึ้นใหม่ น่าแปลกมาต่อติดได้ไง ข้อกระดูกหายแบบงงๆ แต่ยังมีอาการเจ็บๆเสียวๆ อักเสบบ้างเป็นระยะๆ 4 เดือนผ่านไปหายปกติแต่ก็มีรอยต่อที่ปลายนิ้ว
หอยแคลงที่อยากกินซื้อมาวันนั้น ไม่ได้เอาเข้าบ้าน ให้เพื่อนบ้านไปกิน เพราะไม่มีนิ้วแกะแต่ระหว่างการพักฟื้น คืนหนึ่งฝันไปว่าลูกชายของป้าที่ตายไปนานแล้ว มาเยี่ยมจูงเด็กหญิงน่ารักมาคนหนึ่ง ตายหลายปีแล้วแต่ไม่เคยฝันเห็นเลย ในฝันคุยกับน้อง ว่า "เป็นไงบ้าง อยู่ยังไง" น้องตอบว่า "ใช้กรรมอยู่เขาทำกรรมมาพอๆกับแม่ ของคุณไอ บอกว่าทำบุญให้แม่มากๆนะ แม่กรรมแยะ " * เขา 2 คนเคยหากิน
คู่กันน้าหลานออกจับสัตว์น้ำเป็นอาชีพเพราะบ้านอยู่ติดทะเล *ซึ่งตอนนั้นไออยู่คนละจังหวัดกับแม่ไกลกันมาก มารู้ทีหลังว่าแม่แย่มาก เลยไปถือศีล ทุกอย่างก็บรรเทาไปได้ 



น้องบอกต่ออีกว่า"ส่วนไอทำกรรมน้อยทำกรรมแค่กับหอย ตายไปต้องไปชดใช้ด้วยการไป

อ้าปากรอให้ดินให้โคลนเลนเข้าปากแบบหอยจนกว่าจะชดใช้กรรมหมด" โหนี่ขนาดน้อยนะ แค่คิดก็สยองมาก ในฝันไอถามน้องว่าสวรรค์เป็นอย่างไรอยู่ทางทิศไหน น้องชี้ให้ดู ก็เห็นเป็นภูเขาอยู่ทางทิศตะวันตก เห็นคนห่างๆกันมีไม่มาก เห็นระยะไกล คนตัวเท่าตะเกียบได้ น้องเล่าต่อ"ที่นั่นคนน้อยไม่สนุก



แบบที่เขาอยู่คนแยะดี ลองไปเที่ยวด้วยกันไหม" ไอตอบไปแบบคนคิดว่า"กลัวเขาจับได้ ไอยังมีลมหายใจอยู่ ยังไม่ตาย"
น้องเลยบอกว่า"งั้นกลับละ"



พอเขาเดินจูงเด็กหญิงหันหลังกลับไปไอก็ก้าวตามมีไม้ไผ่ล้มกั้นตัดหน้าดังดึง(เหมือนที่กั้นทางรถไฟแต่ล้มลงพื้นเลย)ไอก็ตกใจสะดุ้งตื่นเหนื่อยมาก ไอเอามาเล่าให้ฟังอาจมีประโยชน์กับคุณผู้อ่านบ้าง แล้วแต่วิจารณญาณของคุณผู้อ่าน ไอเชื่ออะไรยากแต่ก็ยอมรับว่าค่อนข้างเชื่อเพราะเท่าที่พูดคุยในฝันกับน้องล้วนเป็นความจริง   ยกเว้นที่น้องตายแล้วไปเจอมาไอไม่รู้ได้
หลังจากนิ้วหายหลังจากคืนที่ฝันเป็น ต้นมาไอไม่เคยลวกหอยแคลงกินอีกเลย ไม่ใช้ใครทำ แต่ก็มีแอบซื้อจากคนที่เขาลวกให้มากิน แล้วพยายามเลี่ยงการขุดหอย หาหอย ซึ่งชอบมาก



 พยายามงดการฆ่าสัตว์เพื่อเอามากิน แต่ยุง มด ฆ่าไม่เหลือ แล้วยังมีการสังหารโหด สัตว์อื่น อีก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น